Төрийн соёрхолт, Соёлын гавьяат зүтгэлтэн, Д.Нацагдоржийн нэрэмжит шагналт, "Алтан өд", "Азтай бадарчин" зэрэг олон шагнал хүртэж явсан зохиолч Цэндийн Доржготов роман, тууж, өгүүллэг, хошин зохиол, нийтлэлийн гуч шахам ном бичжээ. Тэрээр ухаажсан уншигчийн сэтгэлийг уярааж, ходоодыг гижигдэж, инээд нулимс хоёрыг холих дуртай. Энэ номонд "Бурхан, чөтгөр хоёр хонины бэлчээрт" тууж, "Зодоон", "Гайхалтай цас", "Үнэр", "Үйлчлүүлэгч", "Автобусанд орох арга", "Зүүднээс салдаггүй алаг нүд", "Доголон чөтгөр" зэрэг түүний анхны 17 өгүүллэг, "Бүгдээрээ буруугүй хорвоо", "Хөгшид хөгжөөнтэй", "Тоодог Базар", "Сүнсэнд шингэсэн гэмшил", "Танил биш буун дуу", "Хэцүүхэн хэд хоног"," Монгол амлалт" зэрэг зохиолууд нь багтсан. 
                                                                    Гайхалтай цас
Бүрэнхий болмогц цас лавсан орлоо. Ширхэгньгайхалтй том ажээ. Том ч гэж дээ, ерөөсөө цас биш, цаас тэнгэрээс хуудас хуудсаар малгайлан уналаа. Гайхалтай нь манай байрныхан нөгөө хуудас цаснуудын хойноос хөөцөлдөж харгадана. Тэгэхдээ цаас болгоны хойноос хөөцөлдөхгүй, олонхийг гишгэлэн орхиж, цөөнхийг сонгон элдэж буй нь анхаарал татав.
Би тагтан дээр гарч нэг хуудас шүүрч авбал дээр нь <үүрэг> гэсэн тод гарчигтай нэлээд бичиг байна. <Үүрэг> гэсэн болохоор унших сонирхол төрсөнгүй, хурмастаас унах хуудсуудаас дахин нэгийг шүүрч үзвэл дээр нь <эрх> гэсэн тод гарчигтай, хэмжээгээр түрүүчийн <үүрэгнээс> их ч үгүй, бага ч үгүй бичигтэй юм. <Эрх> гэсэн болохоор уншмаар санагдлаа. Уншлаа! Би гэдэг хүн эрхээ бүрэн эдэлж чадаж байна уу? гэдгийг хянасан хэрэг. 
Авгай намайг хараад <Чи юун захидал нууж уншаав?> гэнэ. 
Тэнгэрийн захиаг би авгайд өгчихөөд хар хурдаар гарлаа.
Гудамжинд хурмастаас унасан хуудас цаасууд хөглөрөвч дотор нь би <эрх> гэсэн гарчигтайг олсонгүй. Олох гэж шунасандаа уур хүрч гар салганав. <Ингээд эрхгүй хоцордог байжээ> гэхээс миний нүд олон цаас дундаас хэрэгтэй хуудсаа ялгаж чадахгүй, хажуунаас харсан хүнд юм хараад яваа мэт гөлрөх авч, хэрэг дээрээ юу ч онож харахгүй мэлэрчээ. Энэ зуур авгай тэнгэрийн захиаг уншиж дууссан янзтай хөлдөө гэрийн шаахайтай, гэзгэндээ үс буржийлгадаг олон төмөр эргүүлэгтэй санд мэнд гарч ирлээ. Авгайг үсэндээ энэ олон төмөртэй байхыг надаас өөр хүн бүү хараасай! гэж би залбирдаг учир хөршүүдээсээ шаггүй ичив.