МУ-ын Соёлын Гавьяат Зүтгэлтэн, Д.Нацагдоржийн нэрэмжит шагналт зохиолч С.Пүрэвийн "Хээрийн талд адуу янцгаана" түүвэрт Тэнэгийнхэн, Өндөрт нисэх томилолт, Бороотой шөнийн бодол, Нялх ботгоны хөрөг, Пийвны мухлагт, Улаан Шагдар ба ламхай, Бусдын үүрэнд жаргамой, Хөх тэнгэрийн орон, Амраг зүгийн тэнгэр, Сэтгэл сэтгэлээ дагана, Нар шингээгүй, Тэрэлж орох зам, Цэвэлмаа, Москва, Хүлээлт, Дарсунд хоног төөрүүлсэн нь, Бурхны үр сад, Бүсгүй араншин, Сүнс аргадагч, Үүрд ганцаар жаргана зэрэг 100 гаруй өгүллэг багтсан. 
                                   Сэтгэл сэтгэлээ дагана
Сайхан сэтгэлт хүмүүн ямагт өөртөө төдийгүй өрөөл бусдад гэрэл гэгээ нэмж хайрладаг бурхны хишигтэй. Хүмүүс өөрийн гэсэн тийм эрхэмүүдээ бахархаж, ямагт хань түшиг болгон амьдардаг нь орчлонгийн ёсон. Надад ч нэгэн жарнаар үерхэж яваа ийм нэгэн эрхэмсэг дотно хүн байна. Тэр бол миний сэтгэлийн баялаг, нэг насны минь баяр баясгалан хийгээд өдий зэрэгтэй хүн яваагийн минь түшиг тулгуур учир хайрлаж бахархана. 
Өнгөрсөн зууны жаран дөрвөн онд Дарханд ямар ч сайхан зун болсон юм. Орос, Монгол олон хэлийнхэн бужигнасан цоо шинэ тэр хотын их амьдралын эргүүлэгт алмайрч явахдаа миний олж нөхрлөсөн тэр эрхэм бол эдүгээгийн нэрт яруу найрагч, сурган хүмүүжүүлэгч, олон зууны шавиа их амьдралд хөтлөж хөлд оруулсан буянт хүмүүн Сосорбарамын Наваандамба бөлгөө. Арван жилийн дунд сургуулийн сурагч тэр жаал хүү уран зохиолд дэндүү шуналтай, түүнийхээ төлөө зуу банздуулж, мянга донгодуулах бол юу ч биш нэгэн байсан хийгээд өнөө ч тэр унаган төрхөө тэврэн их утга зохиолд эр бяраа сорьсон хөөрхөн бэсрэг өвөө болжээ. 
Өвөрхангайн Хужирт нутгаас Дархан хотноо ирж суугуулшсан айлан алдрай тэрбээр шинэ хотын амьдралд хөлөө олох гэж бяцхан ухаандаа шинэ ертөнцийн учрыг таних үлгэр бясалган, сэтгэл нийлэх хүмүүсийг эрж явахдаа олсон олны нэг нь миний бие байсан гэдэгт эргэлзэх юун.